Ik ben nu bezig in het tweede boek van de Millennium trilogie. Het eerste heb ik tijdens m’n vakantie verslonden. Het verhaal zat nog zo vers in m’n geheugen dat ik tijdens de film vooral naar de verschillen tussen boek en film op zoek was. Daar kan de film weinig aan doen. Regisseur Niels Arden Oplev heeft Stieg Larssons verhaal verdienstelijk verfilmd. Hoofdrolspeelster Noomi Rapace steelt de show als hacker Lisbet Salander. Bij onderzoeksjournalist Mikael Blomqvist had ik me een iets stoerdere gast voorgesteld. Het Zweeds leidt wat af, maar geeft alleen maar aan hoezeer we hier gewend zijn aan Engelstalige films.
Het boek is dik, de film is lang (150 min) maar daar merk je weinig van. Er zit veel vaart in. Iets te veel zelfs naar mijn smaak. Cinema.nl noemt de eerste Millennium film ‘beter (en korter) dan het boek’. Ik miste juist de uitwijdingen, de familiegeschiedenis van de Vangers en de ‘bijrol’ van het Hedeby eiland. Maar dan had de film nog langer moeten zijn waarschijnlijk. Ik ga deel 2, verwacht in 2010, en 3 zeker ook kijken.
Een goed idee komt nooit alleen
Zal je net zien. Hadden we laatst op de redactie bij Bright bedacht dat er wel een markt zou zijn voor een iPhone beschermhoes waarvan de rug één groot zonnepaneel was om de telefoon op een eenvoudige manier te voorzien van extra juice, bestaat zo’n sleeve natuurlijk al: de Powcell van MotionTouch. Het is helaas nog niet bekend wanneer ie op de markt komt.
Open source? Just do it
In het julinummer van Wired staat een verhaal over Nike+, de hardware en dienst die renners in staat stelt hun data bij te houden en te delen. Nike deelt op zijn beurt de infrastructuur zodat externe programmeurs functionaliteit kunnen toevoegen, zoals Twiike. Stefan Olander die de Nike+ site aanstuurt, zegt daar in het stuk iets wezenlijks over:
The more we can open up Nike+, the better. The only reason to close it out is because you actually don’t believe that you have a strong enough product for others to want to take it and do good things with it.