Nieuw seizoen, nieuwe series

The Affair

Ik heb de afgelopen weken genoten van Ray Donovan. Vooral de aflevering waarin zijn zoon jarig is. Een climax van veel ellende die te lang onderdrukt is geweest. De serie is beter geworden in het tweede seizoen. Ben benieuwd naar het derde. Deze zomer zag het slot voor True Blood, de serie die steeds buitenissiger werd. Het einde is goed getimed, nog een seizoen had te veel geweest. Maar wie was die dude aan tafel naast Sookie in de allerlaatste scene?! Nou ja, doet er niet meer toe. Ben nu Boardwalk Empire aan het kijken, dat eveneens op zijn eind loopt. Ondergewaardeerde serie. Homeland is ook weer begonnen. Knap hoe de schrijvers in seizoen 4 de spanning weten vast te houden zonder Brody. Vandaag gaat seizoen 5 van The Walking Dead van start. De comic is beter, maar ik zal zeker weer kijken.

Voordat ik het vergeet: Twin Peaks keert terug! In 2016 pas maar toch. De serie van David Lynch en Mark Frost telde maar twee seizoenen rond 1990, maar markeerde de start van de nieuwe Golden Age of Television. Och man, ik hield hele schema’s met alle personages bij en nog zie ik die kop van Bob voor me door de spijlen van Laura’s bed.

Terug naar het nu. Dit najaar gaan verscheidene nieuwe series van start. Gotham en The Flash heb ik nog niet gezien, maar trekken me ook niet zo. Constantine was een toffe comic en een fijne film, bij de serie heb ik m’n twijfels. Mocht je kicken op slimme series over Amerikaanse macht, ervan balen dat in november het slot van The Newsroom begint en vind je seizoen 3 van House of Cards nog te ver weg, dan zou ik Madam Secretary eens checken. Mijn aandacht werd vooral getrokken door een nieuwe dramaserie op Showtime: The Affair. Met hoofdrollen voor Dominic West (The Wire) en Ruth Wilson (Sherlock). Ik heb alleen de pilot pas gezien, maar ben meteen gegrepen. IJzersterk geschreven, fijn gefilmd en uiterst intrigerend. Laat die herfstregen maar komen.

Heck, wat een fijne tv-bewerking van de film

Fargo

True Detective was fenomenaal. Het tweede seizoen Vikings was weer lekker hakkuh. Het eerste deel van het slotseizoen van Mad Men – de laatste afleveringen zijn pas volgend jaar te zien, ze kunnen klaarblijkelijk geen afscheid nemen – liet nog eens zien waarom de serie zoveel prijzen heeft gewonnen. Momenteel is Game of Thrones lekker op dreef, ben ik Cosmos: A Spacetime Odyssey zeer gaan waarderen, is het tweede seizoen van de aandoenlijke comedyserie Derek met Ricky Gervais net begonnen op Netflix en heeft juni seizoen twee van Ray Donovan en het slot van True Blood in petto.

Dan Fargo, ook nu te volgen op Netflix. Ik was van te voren wat sceptisch, maar de serie is misschien wel de beste tv-verfilming van een film ooit geworden. De gebroeders Coen houden als producent een oogje in het zeil en het koude Minnesota is net als in de Oscars-winnende film uit 1996 een perfect decor voor het bizarre misdaadverhaal dat er naar verluidt plaatsvond. De vriendelijke achterlijkheid van de regio zet het grove geweld in zekere zin op het verkeerde been, wat gortdroge zwarte humor oplevert. De cast is ijzersterk, met hoofdrollen voor Martin Freeman als goedsul Lester Nygaard en Billy Bob Thornton als hitman Lorne Malvo.

Gisteravond heb ik genoten van de meest recente aflevering, getiteld Who Shaves the Barber. Eén scene in het bijzonder staat me bij, juist omdat je niks ziet. Malvo gaat met een machinegeweer een gebouw binnen waar het hoofdkwartier van de Fargo maffia huist. De camera blijft buiten en volgt Malvo naar boven, turend naar de geblindeerde ramen. Je hoort hoe hij één voor één de maffialeden neermaait op weg naar de eindbaas. Filmische televisie, heerlijk.

Cosmos is geen Planet Earth

Cosmos: A Spacetime Odyssey

De aankondiging maakte heel lekker: een vervolg op de wetenschappelijke serie Cosmos uit de jaren tachtig van Carl Sagan maar dan met state-of-the-art graphics en nieuwe inzichten. Ik heb de pilot gezien en ben bepaald niet onder de indruk. Cosmos: A Spacetime Odyssey, zoals de remake heet, is zonder meer educatief. Maar de serie maakt de hype gewoon niet waar. Gastheer Neil deGrasse Tyson heeft niet hetzelfde charisma als Sagan. De computergraphics zijn niet spectaculair. De mix met getekende animatie combineert bovendien vrij slecht. Als je de film Gravity hebt gezien, dan heb je de ruimte meer ervaren dan in deze serie. Als je een nieuwe Planet Earth of Life over de ruimte verwacht, series die verrasten en deden verwonderen, dan zou ik je verwachtingen wat temperen. De 13 afleveringen van Cosmos zijn op zondagavond om 22:00 te zien op National Geographics Channel.