‘Everyone knows the icon. Few know the man’, zegt de poster van Benicio del Toro’s kroon op zijn acteerwerk over Ernesto ‘Che’ Guevara. Na 4,5 uur film ben ik echter niet veel wijzer geworden. Che is geen traditionele biopic, zoals de officieuze prequel The Motorcycle Diaries. Het tweeluik volgt Che’s opkomst en ondergang, maar doet dat opmerkelijk oppervlakkig. Er vindt nauwelijks dramatisering plaats. Je ziet amper close-ups. De vuurgevechten zijn vlak. En vooral deel twee is wat monotoon en langdradig. De sfeer en impressies zijn belangrijker. Het moet gezegd: die brengen de films knap in beeld. In het tweede deel zit Del Toro zo vaak in de jungle dat ik er dorst van kreeg. Ik vermoed dat de invloed van de films op de mode groter zal zijn dan op het toerisme.
