We Love Magazines

The Sartorialist

Athenaeum, de boekenwinkel aan het Spui en ernaast de beste kiosk van Amsterdam, bestaat 40 jaar en had gistermiddag diverse magazinemakers uitgenodigd voor een symposium. Jeremy Leslie van MagCulture verzorgde de opening en toonde het nieuwe Colophon magazine, gevolgd door een serie korte presentaties. Luis Mendo en ik presenteerden ons project Screenzine. In de paneldiscussie daarna was de afsluitende vraag of Athenaeum over 40 jaar nog steeds bestaat. Ik vermoed van niet. De sprekers kregen een exemplaar van Scott Schumans pas verschenen, gedrukte versie van zijn modeblog The Sartorialist. Schitterend boek.

How To Lose Friends And Alienate People

How To Lose Friends And Alienate People

Films over kranten zijn doorgaans wat beter dan die over magazines heb ik de indruk. Denk aan All the President’s Men en The Paper bijvoorbeeld. Magazines moeten het doen met The Devil Wears Prada en How To Lose Friends And Alienate People. Het zijn ook altijd glossy magazines uit New York die centraal staan, inclusief redacteuren die net zo beroemd willen worden als de sterren waar ze over schrijven, foute deals met press agents (exclusives in ruil voor inspraak) en langbenige medewerkers met anorexia. Er is ook altijd de uitzondering, doorgaans de hoofdrolspeler, die aan het spelletje niet meedoet. Of bij nader inzien niet mee wil doen, zoals in How To Lose Friends. Het boek van Toby Young heb ik gelezen, ik maak tenslotte zelf een tijdschrift, maar heel veel is daar niet van bij gebleven. Dat zal de verfilming helaas ook niet doen. Al moet ik zeggen dat hoofdrolspeler Simon Pegg, voor wie deze film zijn doorbraak moet worden, mij gaande weg in de film wel op zijn hand kreeg. En dat telt, want je bent immers zo goed als je laatste artikel.

Magazines zijn slow media

Slow Media

De oplages van tijdschriften zijn in 2007 gestegen met als opvallende titels onder meer Happinez, Explore en Esquire. Het past naar mijn mening in de trend dat we nieuwsmoe raken. ‘Deze nieuwsconsumenten, allen tussen 18 tot 34 jaar, zeggen overspoeld te worden door een vloed aan nieuwtjes en feitjes en dat ze snakken naar doortimmerde artikelen over actuele nieuwsontwikkelingen.’ De waan van de dag is vermoeiend en we willen meer duiding. Daar zijn tijdschriften goed in. De behoefte past ook in een bredere ontwikkeling waarin we vanwege de versnelling van de 24-uurs economie en multitasking maatschappij op zoek zijn naar ‘rust, reinheid en regelmaat’. Slow food? Ik zeg: slow media.