Nordwand slaat op de noordwand van de Eiger, een van gevaarlijkste beklimmingen in de Alpen. De film vertelt het waargebeurde verhaal van de Duitse alpinisten Toni Kurz en Andreas Hinterstoisser. Het is 1936, het jaar van de Olympische Spelen in Berlijn en de propagandamachine van de nazi’s heeft de nog onbedwongen wand bestempeld tot uitdaging en de twee, hoewel beslist geen nazi’s, gaan de uitdaging aan. Regisseur Philipp Stölzl heeft een juweel gemaakt. De heroische en historische tocht is schitterend in beeld gebracht. De spanning is voelbaar, vooral wanneer ze dreigen dood te vriezen en jij snipverkouden op de bank ligt. Sterk is ook het dramatische dilemma tussen een gewonde klimmer terug naar beneden brengen of hem aan zijn lot overlaten en voor eigen succes naar de top gaan. De film heeft veel oog voor details. De klimuitrusting bijvoorbeeld met zelfgesmede haken, ijzeren zekeringen en klimtouwen nog gewoon gemaakt van hennep in plaats van nylon. De kleding is ook prachtig met veel ruw katoen, onbewerkt canvas en wol. NB: Polyester werd in deze tijd uitgevonden, net als nylon trouwens, maar verscheen pas begin jaren vijftig op de markt.