The Men Who Stare At Goats ***

The Men Who Stare At Goats

De aanleiding was het nieuws dat Iraakse krijgsgevangenen bij wijze van psychologische marteling 24 uur achter elkaar de theme song van Barney, een Amerikaanse kinderserie, te horen kregen. Dat leidde tot een grappig boek van Jon Ronson wat weer leidde tot de film The Men Who Stare At Goats. De film heeft wel wat van Fear and Loathing in Las Vegas (lsd-gebruik), The Big Lebowski (Jeff Bridges) en Three Kings (Irak, George Clooney). Hij is weird grappig zonder overduidelijk stempel ‘comedy’. Het wordt nooit melig, de personages blijven in hun rol. Ze geloven ook daadwerkelijk dat je het hart van een geit kan stoppen met je gedachten. Zelfs de journalist, gespeeld door Ewan McGregor, die het verhaal van de speciale legereenheid allemaal vastlegt, gaat op den duur voor de bijl. De scene waarin Clooney vertelt hoe deze eenheid Jedi Masters opleidde aan McGregor, die in drie Star Wars films Obi Wan-Kenobi speelde, is meester.

Burn After Reading

Burn After Reading

Deze film is whack. And I like it. Na het succes van No Country For Old Men waren de gebroeders Coen blijkbaar weer toe aan iets luchtigs. Ze belden George Clooney en haalden hem over na O Brother, Where Art Thou? en Intolerable Cruelty hun idiot trilogy af te maken met Burn After Reading – veruit de beste van de drie films. Ze belden ook andere oude bekenden op als Frances ‘Fargo’ McDormand. Brad Pitt zet een niet al te snuggere gymleraar met fout geblondeerd haar verrassend goed neer. Tilda Swinton speelt een ijskoude control bitch, een rol die haar op het lijf geschreven is. En John Malkovich mocht weer lekker vochtig vloeken. Beste scene van de ‘dark spy-comedy’ is de slotscene waarin de CIA zich van zijn domste kant laat zien, om nog maar eens te benadrukken dat we deze screwball film niet te serieus moeten nemen. Droog, grappig en vanaf donderdag ook in de Nederlandse bioscopen te zien.