Gisteren eindelijk Shame gezien van Steve McQueen over seksverslaafde Brandon Sullivan, ijzersterk vertolkt door Michael Fassbender, de Ryan Gosling van 2012. Brandon woont en werkt in New York en heeft zijn leven kunnen inrichten rondom zijn verslaving. Op zijn werk staat zijn computer vol met porno en trekt hij zich af op de wc. ‘s Avonds thuis kijkt hij porno op zijn laptop. In het uitgaansleven grijpt hij elke onenightstand aan die voorbijkomt en wanneer dat niet gebeurt bestelt hij prostituees. Ook onderweg in de metro kleedt hij vrouwen uit met zijn ogen en loopt hij zijn lul achterna. Als de nood te hoog wordt, duikt hij onkieskeurig een homobar in. Wanneer hij met een collega een echte date heeft, klapt hij seksueel dicht. Hij kan de intimiteit niet aan. Tot overmaat van ramp komt zijn emotioneel even labiele zus Sissy (Carey Mulligan) een paar dagen bij hem crashen. De boodschap is duidelijk: deze verslaving is ziekelijk, deze man lijdt. Indrukwekkende film. Ik snap alleen de titel niet, want schaamte heb ik – gelukkig – niet gezien.
