Yes He Can

Barack Obama

Ik hield het niet droog toen ik vanochtend zijn overwinningsspeech zag. Obama heeft gewonnen. Geweldig. Ik voelde bijna jaloezie dat hij niet onze regeringsleider is. De man inspireert en stemt je hoopvol over de toekomst. Dat is toch wat je wilt van een politiek leider? Obama zal het niet makkelijk krijgen in een land dat balanceert op de rand van de afgrond, zowel economisch als moreel. Vanavond nog zag ik op Canvas de documentaire War Made Easy over het militaire apparaat en de partijdige media in de VS. Hij heeft veel werk te doen. Maar als één man op dit moment het tij kan keren daar dan is Obama het. Yes he can.

Righteous Kill

Righteous Kill

Alles wat Heat wel had, heeft Righteous Kill niet. Een slap verhaal dat slecht op gang komt, te weinig tempo, belabberde artdirection, shit, politieseries op tv zijn van hoger niveau. Het is de eerste keer sinds Heat dat Al Pacino en Robert de Niro, twee van de beste acteurs van hun generatie, weer zij aan zij op het scherm staan. In de gevierde film van regisseur Michael Mann waren ze nog in topvorm. In Righteous Kill komen ze over als twee gepensioneerden die nog één keer een film met elkaar maken ‘for old time’s sake’. (Pacino is trouwens 68, De Niro 65.) Er zit nog een letterlijke verwijzing in de slotscene naar Heat, alleen zijn dit keer de rollen omgedraaid. Gemiste kans. Righteous Kill verschijnt begin januari in de bioscoop.