Under The Skin ****

Under The Skin

De Britse regisseur Jonathan Glazer is al bestempeld tot de erfgenaam van Stanley Kubrick. Zo ver wil ik (nog) niet gaan, maar ik zie de gelijkenis. Under The Skin heeft wel wat weg van 2001; beide scifi films met een abstracte verhaallijn en schitterende artdirection. Je moet er van houden, want Under The Skin neemt de kijker bepaald niet bij de hand. De film is meer art movie dan je van Kubrick gewend bent. Scarlett Johansson speelt een alien die om een of andere reden, energie waarschijnlijk, mannen naar haar ‘hol’ (een vrijstaand huis in een niet nader genoemde plaats ergens in Schotland vlakbij de kust) lokt waar ze, lekker gemaakt door sexuele avances door Johansson, verorberd worden in een zwarte gelei. Ja, dat bedoel ik. Dialoog is er amper en er is ook nog een zwijgzwame motorrijder die Johansson af en toe bijstaat. Waar het personage eerst nog systematisch mannen verslindt, krijgt haar nieuwsgierigheid naar mensen de overhand, waarbij ze zelf prooi wordt. Dat is waar je het mee moet doen als verhaallijn, maar boy, wat zijn de beelden geweldig. Je gaat niet onthouden waar de film over ging, maar de beelden (en de scene aan het strand) blijven je altijd bij. Under The Skin gaat 25 september in Nederland draaien, waarschijnlijk in filmhuizen. Als je wat meer recht-toe-recht-aan action scifi met Johansson wil, check dan Lucy die vandaag in première gaat.

NB: Volg op Pinterest m’n complete kijklijst.

Heropening Bright Store voor Vaderdag

Bright Store heropend

De heropening van de Bright Store brengt snellere bezorging, betere service en een aangevuld assortiment. Speciaal voor Vaderdag hebben we diverse speciale aanbiedingen. Bij een bestelling van 30 euro krijg je bovendien een oranje iPhone case (WK!) cadeau en bij 150 euro zelfs een Apple TV! Onder de nieuwe aanvullingen bevindt zich de lederen Leaf iPhone pouch van Atelier de l’Armée (afgebeeld) en nieuwe gear van Travelteq, iErnest, Mujjo en Nitmoi. Allemaal Dutch design.

Heck, wat een fijne tv-bewerking van de film

Fargo

True Detective was fenomenaal. Het tweede seizoen Vikings was weer lekker hakkuh. Het eerste deel van het slotseizoen van Mad Men – de laatste afleveringen zijn pas volgend jaar te zien, ze kunnen klaarblijkelijk geen afscheid nemen – liet nog eens zien waarom de serie zoveel prijzen heeft gewonnen. Momenteel is Game of Thrones lekker op dreef, ben ik Cosmos: A Spacetime Odyssey zeer gaan waarderen, is het tweede seizoen van de aandoenlijke comedyserie Derek met Ricky Gervais net begonnen op Netflix en heeft juni seizoen twee van Ray Donovan en het slot van True Blood in petto.

Dan Fargo, ook nu te volgen op Netflix. Ik was van te voren wat sceptisch, maar de serie is misschien wel de beste tv-verfilming van een film ooit geworden. De gebroeders Coen houden als producent een oogje in het zeil en het koude Minnesota is net als in de Oscars-winnende film uit 1996 een perfect decor voor het bizarre misdaadverhaal dat er naar verluidt plaatsvond. De vriendelijke achterlijkheid van de regio zet het grove geweld in zekere zin op het verkeerde been, wat gortdroge zwarte humor oplevert. De cast is ijzersterk, met hoofdrollen voor Martin Freeman als goedsul Lester Nygaard en Billy Bob Thornton als hitman Lorne Malvo.

Gisteravond heb ik genoten van de meest recente aflevering, getiteld Who Shaves the Barber. Eén scene in het bijzonder staat me bij, juist omdat je niks ziet. Malvo gaat met een machinegeweer een gebouw binnen waar het hoofdkwartier van de Fargo maffia huist. De camera blijft buiten en volgt Malvo naar boven, turend naar de geblindeerde ramen. Je hoort hoe hij één voor één de maffialeden neermaait op weg naar de eindbaas. Filmische televisie, heerlijk.