Vermakelijke discussie op de Nieuwe Reporter over Francisco’s punt dat internet toch niet zo many-to-many is als web 2.0 doet beloven. Dit mede naar aanleiding van een onderzoek waaruit blijkt dat slechts een handje vol mensen op webbarometers als Digg de toon zetten. De discussie werd afgelopen maandagavond voortgezet in Leiden waar Mark Deuze en Henk Blanken hun boek Pop-up over de strijd tussen oude en nieuwe media presenteerden. Francisco wordt er gemakshalve weer eens beticht van zwartkijkerij. Een retorisch foefje dat een behoorlijke baard begint te krijgen. Hij stelt zich simpelweg op als journalist en gaat tegen de grote stroom in. Als iedereen lyrisch is over web 2.0, dan is het goed wanneer iemand daar kritische kanttekeningen bij plaatst. Deuze schiet vol in de verdediging en verwijst naar succesvolle sites die voor een groot deel draaien op user input. De grap is dat beiden gelijk hebben. Op internet zie je zowel een concentratie als een long tail. Het vervelende echter aan de discussie is dat het om de machtsvraag gaat. Die vind ik niet interessant. Het is boeiender om te kijken naar de vrijheid en de toegankelijkheid. De vrijheid om eigen uitgever te zijn als je daar zin in hebt en tijd voor hebt. Die toegankelijkheid en die tools waren er in media voorheen niet. Het web, en web 2.0 in het bijzonder, draait om participatie. Je hoeft niet mee te doen. Het kan. Doe je niet mee? Nou, dan doe je niet mee. Het feest gaat toch wel door.
