Author: Erwin

Posted on

Good Dick – Wat doet pijn en telt voor twee?

Good Dick

Jammer dat deze film niet te zien was op het filmfestival in Rotterdam. Bij Sundance en in Edinburgh gooide Good Dick vorig jaar in elk geval hoge ogen – en terecht. Good Dick is een ‘kleine’ film over een jongen die in een videotheek werkt en verliefd wordt op een uiterst introverte vrouwelijke klant die soft-erotische films huurt. De vrouw wordt gespeeld door regisseur Marianna Palka. Schorvoetend opent zij zichzelf, hij blijft volhouden. Beiden worden gedreven door eenzaamheid. De manier waarop is ontwapenend en komisch. Bijzonder debuut.

Posted on

Revolutionary Road – Doodgewoon

Revolutionary Road

Leonardo DiCaprio en Kate Winslet zijn weer bij elkaar sinds Titanic en het loopt weer niet goed af. Het grote drama heeft echter plaatsgemaakt voor de kleine tragedie: vastzitten in een modaal leven terwijl je dacht dat je speciaal was. Regisseur Sam Mendes fileert in Revolutionary Road het burgerlijke bestaan in de buitenwijken nog fijner dan hij al deed in American Beauty. Stiller ook en des te pijnlijker. De hoofdpersonages komen er niet uit. Ze hebben geen fantasie en geen durf. Hopelijk de kijker wel. Aanrader.

Posted on

Frost/Nixon – Spannend schaakspel

Frost/Nixon

Ik heb wel iets met Amerikaanse presidentenfilms. JFK, W., Nixon, eh, The American President. Je kijkt een kijkje achter de schermen van de machtigste man op aarde, zij het gedramatiseerd. Bij Frost/Nixon hoefde regisseur Ron Howard, die bekend werd als acteur in de tv-serie Happy Days, weinig te dramatiseren. De film is een retelling van de serie televisie-interviews die de afgezette president Richard Nixon gaf in 1977 aan de Britse tv-presentator David Frost. Politiek gezien was Frost een vedergewicht en Nixon een grootmeester. Frost was echter geboren voor televisie, in tegenstelling tot de gehate Nixon. Die spanning is schitterend in beeld gebracht. Nixon zwicht uiteindelijk voor Frost, hij knakt en biedt het Amerikaanse publiek zijn langverwachte verontschuldigingen aan. De Oscar-nominatie voor Nixon-vertolker Frank Langella is dik verdiend.