De Sigma DP2 verscheen in mei en dook samen met de nieuwe Olympus PEN EP-1 in het gat tussen de grote digitale spiegelreflexcamera’s en de kleine compactcamera’s in. Er zit geen spiegel in de DP2 maar wel een grote sensor. Daardoor is ie klein genoeg om wél overal mee naartoe te nemen en toch kwalitatief hoogstaande foto’s te maken.
Laat zijn simpele uiterlijk je niet op het verkeerde been zetten: dit is geen point & click camera. Daar is de autofocus te traag voor. Je kunt er, spelend met het diafragma of de sluitertijd, wel ontzettend mooie foto’s mee maken. Deze camera vraagt om geduld. Of, zoals deze recensie beschrijft: ‘I want to learn this camera, understand its weak and strong points and figure out how to make it all work. It’s a love-hate relationship that seems worth the effort.’
Ik heb er een dag mee gefotografeerd in breedbeeld zwart-wit. De DP2 is verleidelijk, maar schiet toch te kort voor frequent gebruik.
