"A hunch is creativity trying to tell you something"
Vanaf vandaag ligt Bright 45 in de winkel, gewijd aan ‘bad boys’ als Kim Dotcom, Anonymous, Pirate Bay, Facebook, Floris Kaayk en Ridley Scott. Een heerlijk stout nummer. Je kunt het ook online bestellen. De Bright iOS app heeft trouwens afgelopen weekend een update gekregen. De wekelijkse wallpaperrubriek Eye Candy is voortaan ook op de iPhone te bewonderen. Aardig weetje: de iOS app is bij Bright goed voor 60 procent van het online bereik, ruim 2 miljoen pageviews per maand inmiddels.
Buiten wil de lente nog niet echt vlotten, in de bioscoop gaat het zomerseizoen morgen van start met The Avengers, de voorlopige climax van Marvels masterplan rond de gelijknamige superheldpersonages uit zijn comics. De belangrijkste vergelders zijn afgelopen jaren geintroduceerd via eigen films: Iron Man, Thor, Captain America en The Incredible Hulk. Iron Man was veruit de bestontvangen en kreeg zelfs een vervolg. (Deel drie is trouwens in de maak en ook Thor krijgt een eigen vervolg.) In elk van de films zat een vooruitwijzing verstopt, dikwijls na de aftiteling, naar The Avengers waarin de superhelden bij elkaar komen. Ik heb ze allemaal gezien en één ding is duidelijk: de vergelders zijn beter als team. The Avengers is meer dan de som der helden. Lees verder bij Bright.nl.
Ik begin geloof ik een fan te worden van die zogeheten scandi-thrillers. Na de Zweedse Millennium trilogie en de Deense serie The Killing draait nu Headhunters in de bioscoop naar de bestseller Hodejegerne van de Noorse misdaadschrijver Jo Nesbø. Het is lastig de vinger te leggen op de reden waarom ook deze film zo boeit. Cinematografisch gezien kan Headhunters zich prima meten met de betere Amerikaanse films. Er zitten ijzersterke scènes in, zoals die bij het buitentoilet, en prachtige shots, zoals het scheren van zijn hoofd na het ongeluk. Kom je toch uit bij het verhaal, dat ondanks een paar zwakke plekken leep in elkaar zit. (Ik ben trouwens verzot op scènes waarin achteraf wordt getoond hoe een list tot stand is gekomen.) Deze Scandinavische producties zijn geen zwaarmoedige verhalen maar vlotte thrillers die je weten te verrassen. Soms tegen het decor van grotere thema’s zoals bij Larsson, dan weer om klassieke persoonlijke motieven, zoals hier het Napoleon complex. Aanrader dus.