SHIFT - Bookmarks van Theo van Gogh


[ T H E O V A N G O G H ]

(mugshot)
Theo van Gogh (1957), filmer en rascolumnist, behoeft weinig introductie. Een paar weken geleden is Van Gogh zijn eigen site gestart onder de naam De Gezonde Roker. Geen eindredacteur zal hem meer in de weg staan. Maar dat is niet de enige reden waarom Van Gogh op internet zit. Bij Shift schrijft hij de eerste gastcolumn zonder links. Het zij hem, vers op het Net, vergeven.
"'t Is in dit tranendal zo gesteld dat de Amerikaanse vrouw beter pijpt dan haar Nederlandse seksegenote. Deels is dit te wijten aan het vrouwenoverschot dat bijvoorbeeld New York teistert. Als er drie keer zoveel vrouwen als mannen zijn, neemt het gedrang der ellebogen op de huwelijksmarkt groteske, maar ook dienstbare vormen aan. Amerika is een harder land, de noodzaak om te trouwen is overzee groter, want ook een vrouw kan eindigen op straat.
De Amerikaanse vrouw, zij pijpt zachter, niet alsof een school piranha's je gemoed streelt, 't is alsof alle kunstgebitjes uitgaan en een gevoel van nadere verlossing uit de lendenen wordt geperst. Amerika is het land waar dromen geen bedrog zijn.
Ik schrijf dit alles natuurlijk omdat ik hoop dat er een Nederlandse deelneemster aan het Net is die uit deze woorden inspiratie put om mij van mijn ongelijk te overtuigen. Mijn levenspad is doornig, ik beschik over het libido van een ziedende os, mijn razernij is oprecht, tegelijkertijd zie ik m'n eigen belachelijkheid scherp onder ogen. Dames van het Nederlandse internet, kunt u mij via e-mail van mijn seksistische vooroordelen genezen? Ik zoek verlossing.
"'t Net is al zo vervuild", krijg ik vaak te horen: "Moet jij daar ook nog bij?" Jawel, ik geloof, tegen beter weten in, dat de vrije uitwisseling van gedachten het enige is dat ons onderscheidt van de fascistische jungle. De vrijheid op internet kan dan ook niet groot genoeg zijn, incluis kinderpornografen en Holocaust-ontkenners; zie uw vijand recht in de ogen.
Voor het overige geloof ik dat de nihilistische gemeente te weinig aan bod komt op het Net. Als predikant van de duisternis geloof ik dat ook ik het recht heb mijn gelovige broeders en vooral ook zusters een hart onder de riem te steken. Ook lijkt het Net me een broedplek om foute inzichten te verwerven, misselijke roddel te verspreiden, Sonja Barend te belasteren, kortom alles te doen wat de Vooruitgang niet voor ons in petto heeft.
In ben nu veertig en nader de peno-pauze met rasse schreden; nooit heeft mijn leven me nuttelozer toegeschenen. Mislukt in het werk, mislukt in de liefde, er zijn mensen om minder paviljoen zeven indraaien. De schoonheid van het Net is 'm volgens mij hierin gelegen dat achter het zwarte scherm de verlangens van miljoenen mensen liggen; hoop op een betere wereld, een knipoog van liefde, schoonheid tonen aan de barbaren, de Saddam Hussein fanclub oprichten. Onze gedachten bevriezen in het koude universum van het Net en zullen ons eeuwig achtervolgen, te schande maken, ontluisteren... wie ben ik om dan niet op de eerste rij te willen zitten?"
h o m e | a r c h i e f | r e a c t i e


	Theo van Gogh (1957), filmer en rascolumnist, behoeft weinig introductie. Een paar weken geleden is Van Gogh zijn eigen site gestart onder de naam De Gezonde Roker. Geen eindredacteur zal hem meer in de weg staan. Maar dat is niet de enige reden waarom Van Gogh op internet zit. Bij Shift schrijft hij de eerste gastcolumn zonder links. Het zij hem, vers op het Net, vergeven.		"'t Is in dit tranendal zo gesteld dat de Amerikaanse vrouw beter pijpt dan haar Nederlandse seksegenote. Deels is dit te wijten aan het vrouwenoverschot dat bijvoorbeeld New York teistert. Als er drie keer zoveel vrouwen als mannen zijn, neemt het gedrang der ellebogen op de huwelijksmarkt groteske, maar ook dienstbare vormen aan. Amerika is een harder land, de noodzaak om te trouwen is overzee groter, want ook een vrouw kan eindigen op straat. De Amerikaanse vrouw, zij pijpt zachter, niet alsof een school piranha's je gemoed streelt, 't is alsof alle kunstgebitjes uitgaan en een gevoel van nadere verlossing uit de lendenen wordt geperst. Amerika is het land waar dromen geen bedrog zijn. Ik schrijf dit alles natuurlijk omdat ik hoop dat er een Nederlandse deelneemster aan het Net is die uit deze woorden inspiratie put om mij van mijn ongelijk te overtuigen. Mijn levenspad is doornig, ik beschik over het libido van een ziedende os, mijn razernij is oprecht, tegelijkertijd zie ik m'n eigen belachelijkheid scherp onder ogen. Dames van het Nederlandse internet, kunt u mij via e-mail van mijn seksistische vooroordelen genezen? Ik zoek verlossing. "'t Net is al zo vervuild", krijg ik vaak te horen: "Moet jij daar ook nog bij?" Jawel, ik geloof, tegen beter weten in, dat de vrije uitwisseling van gedachten het enige is dat ons onderscheidt van de fascistische jungle. De vrijheid op internet kan dan ook niet groot genoeg zijn, incluis kinderpornografen en Holocaust-ontkenners; zie uw vijand recht in de ogen. Voor het overige geloof ik dat de nihilistische gemeente te weinig aan bod komt op het Net. Als predikant van de duisternis geloof ik dat ook ik het recht heb mijn gelovige broeders en vooral ook zusters een hart onder de riem te steken. Ook lijkt het Net me een broedplek om foute inzichten te verwerven, misselijke roddel te verspreiden, Sonja Barend te belasteren, kortom alles te doen wat de Vooruitgang niet voor ons in petto heeft. In ben nu veertig en nader de peno-pauze met rasse schreden; nooit heeft mijn leven me nuttelozer toegeschenen. Mislukt in het werk, mislukt in de liefde, er zijn mensen om minder paviljoen zeven indraaien. De schoonheid van het Net is 'm volgens mij hierin gelegen dat achter het zwarte scherm de verlangens van miljoenen mensen liggen; hoop op een betere wereld, een knipoog van liefde, schoonheid tonen aan de barbaren, de Saddam Hussein fanclub oprichten. Onze gedachten bevriezen in het koude universum van het Net en zullen ons eeuwig achtervolgen, te schande maken, ontluisteren... wie ben ik om dan niet op de eerste rij te willen zitten?" h o m e \| a r c h i e f \| r e a c t i e