Tag: my first baby

Posted on

My First Baby: de kijkwijzer

Pingu

Eve was anderhalf toen we haar soms voor de buis zetten met een YouTube playlist Tom & Jerry tekenfilms. Todat iemand ons er op wees dat die serie best gewelddadig is. Verdomd, niet bij stilgestaan. Eve was er dol op. “Pie-pie en mauw-mauw” noemde ze ze. Daarna maar eens verdiept in geschikte series. Het begint met Teletubbies (“tie-tie”). Eve is nu 2,5 en zit in de fase van Dribble, Zandkasteel, Wielen van de Bus en Pingu. Laatst moest ze huilen omdat Pingu in het water was gevallen. Aandoenlijk. Niet dat er veel te vinden valt over welke series geschikt zijn voor welke leeftijd. Een pas geopende site die ik daarom kan aanbevelen is Mediasmarties. K3 is gelukkig pas vanaf 4 jaar. Tom & Jerry blijkt 5+. Ahum.

Posted on

My First Baby: de buggy

Quinny Yezz

Eve is nu 2 jaar oud. Ze zit nog best graag in een wagentje (of op papa’s nek). Onze Bugaboo Cameleon doet nog steeds trouwe dienst, maar hij blijft wat groot voor achterin de auto. Tijd voor een handzame, lichte buggy. Een eerste verkenning viel vies tegen. Veel buggy’s die helemaal niet handzaam zijn of licht van gewicht. Tot we de Quinny Yezz probeerden, net op de markt verschenen. De draagconstructie oogt als die van een hangstoel. Het zitje is beduidend breder dan in menig andere buggy, Eve zit er heel comfortabel in. Je bestuurt de Yezz met twee vingers, hij weegt slechts vijf kilo. Ingeklapt is ie vrij compact. Enige minput: zonder kind er in kiepert ie wel eens onderuit. Wij hebben de grijze, de andere kleuren zijn nogal heftig.

Posted on

My First Baby: de papafiets

Daddybike.com

Bij een voorzichtig proefritje op de mamafiets anderhalve maand geleden waren we duidelijk nog te vroeg voor Eve. Ze vond het maar eng, voorop in het stuurzitje. Inmiddels is ze sterker, groter en kan ze zelf al heel goed zitten. Ik kon een Daddybike testen: ‘de enige echte papafiets’. Dat is niet helemaal waar trouwens, Sparta heeft tegenwoordig de Papazone in zijn collectie, standaard voorzien van een kinderzadeltje op de stang (een kinderzitje is ook mogelijk). De Daddybike oogt elk geval degelijk. Bepaald geen looker maar robuust. Het gekozen materiaal en de dubbele stang maakt de fiets echter onnodig zwaar. Met één hand sturen, bijvoorbeeld om richting aan te geven, voelde niet relaxt. Het vervelendste vond ik nog dat ik niet vooruit kon afstappen, de ruimte tussen je lichaam en het kinderzitje is erg krap. Dat gaf me geen veilig gevoel. Het zitje botst bovendien tegen de bovenste stang, wat de draaicirkel van de fiets vrij groot maakt. Een bevriende fietskenner raadt me de GazelleNL aan. Wordt vervolgd dus, want Eve heeft de smaak te pakken.

Update feb 2011 :: De Daddybike Classic heeft een update gekregen. Het kinderzitje is een kleiner model van Bobike, waardoor de ruimte tussen stuur en zadel én de draaicirkel van de fiets is toegenomen. De fiets is er nu ook in twee framematen.